Życie jest jak sadzenie drzew
Życie jest jak sadzenie drzew, znajdujesz małe nasionko, ważysz je w dłoni, chwilę zastanawiasz się, czy to prawda, że z niego wyrośnie piękne drzewo. A później wszystko już dzieje się szybko. Szukasz dobrej ziemi, utykasz tę małą nadzieję w tej wilgoci i cieple, i czekasz cierpliwie, patrząc na otaczające was wielkie drzewa. Ale czekasz na to swoje maleństwo zielone, bo ono jest jedyne i twoje. I z całym szacunkiem dla tych stuletnich mastodontów, które już dźwigają w swych konarach dziesiątki pięknych historii. Z niecierpliwością czekasz na to swoje drzewo, którego liście bądź igły będziesz podziwiać, będziesz patrzeć jak rośnie i martwić się jak przygnie je śnieg. Będziesz radować się wiosennymi przyrostami i rozpaczać nad złamaną gałązką po letniej burzy.
Życie jest jak sadzenie drzew, nie bój się, weź nasionko w swą dłoń i nie wahaj się… utul je w ziemi i bądź cierpliwy… A stanie się cud.
R