Zapamiętaj majówkę dwa tysiące osiemnastego roku
Majówka dwa tysiące osiemnastego roku obdarzyła nas wszystkich darem nieśmiertelności, wprost wybuchła żarem słońca, zakwitającym kwieciem, soczystą trawą i tłumem złaknionych nieśmiertelności ludzi, którzy wspinają się na połoniny, by z ich szczytu spojrzeć na pył swego istnienia. Bogowie również wyjechali na urlop, nie komplikują nikomu życia - tak by się mogło wydawać. Wszystko wokół krzyczy: nie przejmuj się, żyj chwilą, bo właśnie ta chwila, w której się znajdujesz, to całe twoje istnienie. Patrz, podziwiaj, raduj się, bo już nigdy piękniejszej majówki dla ciebie może nie być, zapamiętaj ją, bo tak wygląda cudowny świat, kiedy bogowie na chwilę zapominają o nas – śmiertelnych. Tak wygląda namiastka wieczności. Zapamiętaj w swym sercu majówkę dwa tysiące osiemnastego roku.
R