Człowiek oniemiały

    Jest człowiek jaskiniowy i jest człowiek upadły, i jest człowiek rozdarty wewnętrznie, i jest też człowiek zagubiony, a ja jestem człowiek oniemiały, oniemiały z zachwytu nad pięknem tego świata i ten stan mi się pogłębia z wiekiem. Bo jak rozdawali przy narodzinach przymiotniki, to mi się dostała oniemiałość i rzekły te Bogi nachylone nad moją kołyską:

- Ty będziesz dziecię oniemiałe z zachwytu nad pięknem tego świata.

 I tak mi zostało do dziś. Ich dar pasuje do mnie, a ja do daru.

Powrót

R