Chwała alkoholikom leżącym pod murami kościołów
Chwała im jak przez łzy modły wznoszą histeryczne pod ścianami
pustej świątyni
Chwała potępionym, chwała narkomanom płuczącym strzykawki w
brudnych, przydrożnych kałużach
Chwała im jak gryzą do krwi własne palce na odwyku
Chwała potępionym, chwała żebrakom na wielkich ulicach wyciągających
brudne dłonie, po datki na istnienie
Chwała im jak żelaznym krucyfiksem rozłupują wygrzebane ze śmieci
przeterminowane konserwy mielonki wieprzowej
Chwała potępionym, chwała szalonym, zaklętym w białe kaftany w
salach bez okien
Chwała im jak udają Jezusów i Ghandich
Jak jęczą i wrzeszczą chórem piekielnym
Chwała potępionym, chwała gejom i lesbijkom jak kochają nie inaczej
tylko tak samo jak każdy potrzebujący drugą istotę
Chwała im jak poszukują swojej miłości
Chwała potępionym, chwała Jezusowi wijącemu się w konwulsjach na
krzyżu
Chwała świętej Pareskwi rżniętej na pół dębową piłą
Chwała potępionym
Spójrz w lustro i powiedz… chwała mi