„Ukrzyżowanie z diabłem na pierwszym planie”

Płótno wiszące z prawej strony od drzwi diabelskich wahadłowych w Siekierezadzie przedstawia „ katedralnie” ukrzyżowanego Jezusa, za którym przebija się skrawek jasności, a cały przód lewego planu zajmuje diablisko złowrogo strzegące tej sceny. Dzieło mojej małżonki Agnieszki Słowik –Kwiatkowskiej. Niewątpliwie zwraca uwagę, bo płótno to jest dobrym olejem.  Agnieszka namalowała je niezupełnie z przeznaczeniem do baru, ale stało się tak jakoś, że ta alegoria zawisła w Siekierezadzie wywołując skandal religijny. Upadły alkoholik pan Adam zbulwersował się, nie tyle treścią dzieła, co symbolem religijnym powieszonym w miejscu, gdzie się chleje i rozluźnia wszelakie normy społeczne, obyczajowe, itp. Pan Adam jakby wystraszył się, że oto teraz nie zostało mu żadne miejsce we wsi, gdzie może się schować przed Bogiem, by praktykować w spokoju swój nałóg. W Siekierezadzie huczało kilka tygodni od polemik teologicznych, czy obraz o takiej wymowie może w nim wisieć czy nie, ale ostatecznie ja dyktatorsko i intuicyjnie zadecydowałem ze będzie wisiał po wsze czasy, jako ten Jezus na krzyżu. Przez to ćwierćwiecze funkcjonowania lokalu obraz wzbudza zainteresowanie, co nie zbicie świadczy o kunszcie malarskim Agniechy, a pan Adam dzisiaj jest na odwyku, a jak jest we wsi to też już się pogodził z faktem, że ten wścibski Bóg i tak go widzi wszędzie jak marnuje sobie życie i wlewa w siebie pół litra wódy na dzień. Treści płótna nie tłumaczę słowem, bo po to ono jest obrazem, żeby czytać je oczami i własną duszą.